De Amerikaanse econoom Robert Solow bedacht halverwege de vorige eeuw een model dat economen greep gaf op het verschijnsel van economische groei. Het is een groeivergelijking met slechts twee variabelen, arbeid en kapitaal. Meer hierover in aflevering 3 van het artikel ‘De economie van piekolie’ in de rubriek Energie. Toen Solow zijn vergelijking echter aan historische groeicijfers toetste, bleken de beide variabelen tezamen steeds maar ongeveer een derde van de groei te verklaren. Economieën groeiden dus ruim drie keer zo snel als zijn model voorschreef. Dit resterende, onverklaarde deel werd eufemistisch het Solow-residu genoemd. Het is door economen nooit afdoende verklaard. Solow zelf opperde technologische vooruitgang, efficiëntie en bevolkingsgroei als belangrijkste kandidaten. Zie ook Kümmel en Ayres. Zie aflevering 3 en volgende van het artikel ‘De economie van piekolie’ in de rubriek Energie.