Het verhaal van de ‘tovenaarsleerling’ van Goethe wordt verteld in aflevering 32 en volgende van het artikel ‘Te laat – de hinder van kolossale barrières’ in de rubriek Ontwrichting. Jeremy Lent haalt dit aan in zijn boek The Patterning Instinct als verbeelding voor de situatie waarin we verzeild zijn geraakt. Hij komt met dezelfde conclusies als bij onbekommerd leven. De spreuk van de tovenaarsleerling is ook een duidelijke positieve terugkoppeling en we kunnen de tegenspreuk niet vinden.

Het gaat verder in aflevering 33. De tegenspreuk is een meedogenloze zoektocht geworden naar steeds meer natuurlijke bronnen om te gelde te kunnen maken. Het is een patroon geworden dat we geïnternaliseerd hebben. Dit kon alleen door de rol van de onderneming, in de vorm van een naamloze vennootschap met aandeelhouders, overheersend te maken. Deze juridische vorm van de corporatie als ‘persoon’ is er uitsluitend voor het aandeelhoudersbelang en is bovendien onsterfelijk, kan niet gevangen gezet worden, en is niet gebonden aan de wetten van welk individueel land dan ook. 53 van de100 grootste economieën op aarde zijn corporaties (multinationals). Zo’n bedrijf als mens is een psychopaat zonder mededogen.

De tovenaarsleerling is overal bezig met verovering, ontginning en toeëigening. Het is de grote versnelling. De ecologische catastrofe valt niet meer te ontkennen. De trend in de richting van grotere ongelijkheid niet te stoppen. De uitkomst kan ook moeilijk anders zijn, want zo zit het systeem in elkaar. Als er al een tovenaar is, dan is hij het ermee eens. Zie aflevering 34.

Het zijn de gevestigde belangen – economisch, structureel, financieel en (geo)politiek – die een aanpak tegenhouden, en het is natuurlijk vooral het paradigma van het kapitalisme, dat meent dat wat de natuur ons gratis geeft niet relevant is voor de toekomst. Zie aflevering 35.