In aflevering 2-4 van het artikel ‘De kwetsbaarheid van netwerken’ in de rubriek Ontwrichting behandelt Thomas Homer-Dixon na het begrip ontwrichting de verbondenheid en snelheid bij netwerken. Wanneer er in het hart van een ‘nauw-gekoppeld’ systeem iets fout gaat, kunnen de gevolgen zomaar catastrofaal uitpakken. Met knooppunten binnen het netwerk, of elementen binnen het systeem die dicht op elkaar gepakt zitten, met nauw gekoppelde schakels dus, kunnen problemen bij één knooppunt of element zich naar andere vertakken voordat er iemand kan ingrijpen. In dit verband moeten we onderscheid maken tussen willekeurige netwerken en schaalvrije netwerken, want die vertonen verschillende patronen voor de aaneenschakeling van hun knooppunten (aflevering 5 en volgende). Een willekeurig netwerk lijkt op het snelwegennet met de wegen als verbindingsschakels. De meeste knooppunten hebben een bescheiden aantal verbindingen met andere knooppunten. Slechts een klein aantal knooppunten beschikt over veel, maar nooit heel veel verbindingen. Een schaalvrij netwerk lijkt op het luchtverkeersnet. Daarbinnen beschikken een paar knooppunten, de zogenaamde hubs, over enorm veel verbindingen met andere knooppunten. Verrassend veel netwerken in de wereld zijn schaalvrije netwerken – dus netwerken met hubs. Als een schaalvrij netwerk een hub kwijtraakt kan dat rampzalige gevolgen hebben, omdat er zoveel andere knooppunten van die hub afhankelijk zijn. Zie ook terugkoppeling, geldsysteem, autokatalyse, levensvatbaarheidsvenster, kantelpunt en Seneca-effect.